Galiba artık fetişim yok

İyi forumlar. Bu konuyu bir fikir alışverişi/tartışma için açtım. Aynı zamanda benim gibi başkalarıda var mı merak ediyorum.
Eskiden ayak görmek, düşünmek üzerimde bir etki yapardı. Hikaye yazarken beynim sürekli yeni fikirler oluşturup kendi kendini devam ettirirdi. Videolar izlemek bedenimi uyarırdı. Ancak artık hiçbirisi olmuyor.
Ayak görmek/düşünmek üzerimde eskisi kadar etki yapmıyor, neredeyse hiç yapmıyor hatta. Hikaye yazmak için oturuyorum ve beyaz ekrana bomboş bakıp geri kapatıyorum. Videolar başlamadan sıkılıyorum, sanki ders videosu izlerken sıkıldığım gibi.
Foruma artık sadece bildirimler birikmesin diye girip çıkıyorum ancak bu forumla alakalı değil. Videolar, hikayeler artık cazip gelmiyor hatta itici geliyor.
Fetişler, artık eski birer hobi gibi geliyor gözüme. Belki geçici bir durumdur bilmiyorum ancak görüşlerinizi merak ediyorum. Benim bu yaşadıklarımı yaşayanlar var mı aranızda? Varsa sonrasında ne yaptınız da fetişlerini geri alabildiniz, yada alabildiniz mi?
Yorumlar
Merhaba, bir ara bende de olmuştu sanırım yasamın kendi stresi ayakta durma mucadelesi dış negatif etkenler etkili olmuştu bende sonra duzeldi. Duzeldi derken hangisi duzgun bilmiyorum ama ben mayıs haziran aylarında ayaklar acılıyor diye heycanlanan ekimde uzulen biriydim. Şimdi okadar sallamıyorum ama yine arada bir gelip gidiyor.
Çok iyi bi durum hayırlı olsun bende de son zamanlarda azalma oldu ama hala bitmedi maalesef zevk alıyorum inşallah bende kurtulucam
Bende de zaman zaman benzer durumlar oluyor. Ayak görmek ya da fanteziyle ilgili içerikler eskisi kadar etkilemiyor, hatta bazen tamamen ilgimi kaybettiğimi düşünüyorum. Hikaye yazmak ya da video izlemek bile sıkıcı gelmeye başlıyor. Ama genelde bu durum geçici oluyor. Bir süre ara verip kendimi başka şeylerle meşgul ettiğimde, bir noktada tekrar ilgi geri geliyor. Zorlamadan, kafaya takmadan biraz uzak kalmak iyi gelebiliyor. Belki zihinsel bir doygunluk ya da genel bir ruh hali değişimi olabilir. Seninle benzer yaşayan başkaları da mutlaka vardır.
Ben de aynı şeyleri yaşıyorum diyebilirim. Bundan bir kaç sene önce ilk keşfettiğim zaman gibi değil. Belki de sadece hayattan sıkıldığım için böyle düşünüyorum ama bilmiyorum.
Bir çok durumda fantezilerin kalıcı olduğu, zihne kilitlenmiş olduğu bilimsel olarak kanıtlanmıştır. Lakin, nasıl sevişmek gibi ilkel bir türtü bile bazı insanlara aseksüel olduklarından çekici gelmiyorsa zamanla fanteziler de o şekilde gelebilir. Böyle durumlarda 2 farklı durum var, bir aseksüel olanlar bir de olmayanlar, olmayanların fantezilerini bırakması bir nebze daha kolaydır çünkü seks gibi basit ve neredeyse her insanın ihtiyaç duyduğu şeye karşı ilgililer. Ama aseksüel olanlar için bu fantezileri bırakmak çok daha zordur çünkü ilişki kurmak imkansız hale gelir neredeyse. Günümüzde ''evet ben seninle birlikte olurum, hiç sevişmesek bile yaşar gideriz'' diyen kadın ve ya erkek bulmak ÇOK zor. Senin durumunda bende vardım, her şeyin gereksiz geldiği bir döneme gelmiştim bu sefer daha farklı fantezilere yöneldim ben uyguladım. İp ile kendi bileklerini bir yere bağlamayı deneyebilirsin, teorikte böyle şeyler sıkıcı gelse dahi gerçekten yaşadığında 180 derece dönebilir.
Bunu düşünmek bile istemiyorum ben kafayı yerim hibime geliyor. Ama zamanla düzelir gibi de geliyor bana.
Yorumlarınız için teşekkür ederim dostlar. Sanırım bir süre zamana ihtiyacım olacak eskiye birazda olsa dönebilmem için.
Senin durumun bu mudur bilmem ama yapay/kurgusal şeylerle (hikaye, yapay zeka resmi, vb.) tatmin olmanın tehlikelerinden biri bu. Sürekli bunlarla tatmin olunca asıl tatmin olman gereken gerçek şeylere duyarsızlaşıyorsun, aksine gittikçe daha aşırı şeyleri istemeye başlıyorsun
Bende de benzer bir durum var. İnsan fantezilerini yaşayacak fırsat bulamayınca BDSM'den soğuyor. Gayet basit bir denklem bu. Tecrübe edemediğin bir şeyden bir süre sonra uzaklaşırsın. Bir noktadan sonra artık resim, video gibi materyaller de ilgi çekmez oluyor. Çünkü hep birbirinin tekrarı oluyor.